زیباشناسی عینی و ذهنی
زیباشناسی عینی و ذهنی زیباشناسی مطالعه اشیاء زیباشناختی است؛ اما به هر صورت تجربه زیباشناختی ذهنی را نیز شامل میشود مطالعه زیبایی عینی و آثار هنری رفته رفته به سوی مسائل ذهنی کشیده شد شاید چیزی وجود ندارد که کسی آن را زیبا ندانسته باشد و چیزی نیز وجود ندارد که زیبایی اش انکار نشده باشد .
بسته به رویکردی که فرد اتخاذ میکند هم هر چیزی میتواند زیبا باشد و هم هیچ چیزی نمیتواند زیبا باشد ، بنابراین برخی از زیباشناسان به این نتیجه رسیده اند که خاستگاه رشته شان نه زیبایی است و نه هنر , بلکه تجربه زیباشناختی است یعنی واکنش زیباشناختی در برابر اشیاء و این مناسب ترین موضوع زیباشناسی است برخی نیز معتقد شده اند که زیباشناسی فقط عبارتست از مطالعه و بررسی تجربه زیباشناختی و زیباشناسی تنها زمانی میتواند یک علم باشد که رویکردی روان شناختی داشته باشد اما این یک راه حل افراطی است , در زیباشناسی برای هر دو مجالی وجود دارد یعنی برای مطالعه و بررسی مسائل تجربه ذهنی و مسائل عینی.
این ویژگی دوگانه زیباشناسی میتواند از طریق تضاد میان زیبایی مبتنی بر طبیعت و زیبایی مبتنی بر انسان نیز بیان شود انسان به چندین طریق در زیباشناسی دخالت دارد گاهی او زیبایی و هنر را می آفریند گاهی آنها را ارزیابی و نقد می کند و گاهی به عنوان هنرمند مخاطب و یا منتقد در ساختن دیدن و نقد آن مشارکت دارد .
دیدگاهتان را بنویسید